গজেন মিলি
আজি বাতৰিৰ
প্ৰথম পৃষ্ঠাৰ শিৰোনামতে
এটা অপুৰঠ প্ৰেম
বাঢ়নি পানীত বুৰি
বুৰবুৰণি হৈ ফুটি গʼল
মাক দেউতাক আৰু ভনীয়েকৰ জীয়া সপোন
বুকু ফালি ওলাই অহা শোকৰ টোপালবোৰ
নৈ:শব্দত খুন্দা খাই বাজি থাকিল দিনে নিশাই
হুমুনিয়াবোৰ ওপঙি ৰʼল বতাহত
চকুলোৱে তিয়াই পেলালে ৰʼদ আৰু নিশাৰ এন্ধাৰক
দুদিনৰ পাছত জাঁজিৰ সতে ভাহি নুঠিবনে
সপোন ভাঙি নিয়া সেই কৰুণ আৰ্তনাদ
বাকি দিব পাৰিবানে আইৰ হাতৰ তলুৱাত প্ৰাণ-জল
এতিয়াও খুন্দিয়ায় বুকুৰ কোণে কোণে
সেই দুপৰীয়াৰ আৰ্তনাদ
এজাক আত্মীয়ৰ প্ৰতিবাদ-
মৃত্যু নহয় শিল্প মৃত্যু নিয়ৰৰ কণিকা
কঁচু পাতৰ পানী
হয়তো মৃত্যু, সেইবাবেই শিল্প
যাক খোদিত কৰা হয় তেজৰ ত্ৰিৱেণীত
