কাক- কাব্য

 বিভাৰাণী তালুকদাৰ

 

হাউচৰ শিলগুটিত দোপ দি দি

উঠি আহে কলহৰ তলি

 

কাণ বাগৰা পানীত

পখালিব নোৱাৰোঁ

মোৰ মন-কাউৰীৰ ঠোঁট

 

ডেউকাত আঙঠা বান্ধি

বনাই ফুৰোঁ ভাব-সাগৰৰ ওপৰেদি

অথাই পকনীয়াই থিয়ৈ থিয়ৈ থুকুচে

 

বাহী ঠোঁটেৰে

মই যে খাব নোৱাৰোঁ প্ৰেমৰ চুমা৷