ধ্ৰুৱকুমাৰ তালুকদাৰ
কোনেও নুশুনা এটা চিঞৰ
মোৰ কাণত সোমাবলৈ ৰৈ আছিল ...
বাৰিষাৰ এটা ৰাতিপুৱা
মই শেতেলি এৰাৰ আগতে
চিঞৰটো আহিছিল দৌৰাদৌৰিকৈ
মই এৰি অহা গাঁওখনৰ ঘৰবোৰ ভাঙি যোৱা মানুহখিনিৰ মাজৰ পৰা -
মই চিঞৰটোক চিনি পাইছিলোঁ
একেবাৰে সৰুকালৰে পৰা মই তাক দেখি আহিছিলোঁ
এইখিনি আহি পাওঁতে পাওঁতে উজুটিত তাৰ ভৰিৰ
আঙুলিবোৰ ছিগি পৰোঁ পৰোঁ হৈছিল
আগলৈ চাওঁতে চাওঁতে চকুহাল বেঁকা হৈ পৰিছিল
সেইবাবে সি য’লৈকে আহিছিল ভুলকৈ আহিছিল আৰু যিবোৰ দেখিছিল ভুলকৈ দেখিছিল
সেই ভুল দেখাৰ মাজতে মই ভুলকৈ আছিলোঁ
আৰু মোৰ ভুলকৈ থকাখিনিতে চিঞৰটো আহি ৰৈ আছিল
ভুলকৈ থাকিবলৈ...
